TURIZAM: Arhitektura Jamajke

Kolonizacija Jamajke desila se tokom perioda velike ekspanzije britanskog kraljevstva. Uložen je veliki trud kako bi se prikazala vernost maternjoj engleskoj arhitekturi, a najočigledniji metod bio je da se prilagode savremeni arhitektonski motivi Britanije tropskim predelima.

To je delimično bilo zbog želje da se zaštite politički interesi, jer su jamajčanski vlasnici velikih plantaža održavali političke veze sa parlamentom i tako štitili svoje investicije, socijalni status, kao i visoke cene šećera koji ih je i napravio bogatim. Opsesija jamajčanskih vlasnika plantaža engleskim modernim ukusom omogućila je stvaranje arhitektonske elegancije koja je parirala postojećim kolonijama kao što su Pensilvanja, Masačusets i Barbados. Iako je nastala pod uticajem Džordžijanske arhitekture, ustupci su pravljeni zbog uticaja tropskih klimatskih uslova –  vrućine, vlage, insekata, uragana i zemljotresa. Kasnije, kada je Jamajka postala priznata kao vodeća ispostava britanske vojne moći i agrarne politike, uticaj njenih arhitektonskih principa proširio se i na druge delova Kariba.

Džordžijanski dizajn na Jamajci se manifestovao kroz objekte luka, vila i administrativnih zgrada koje su i najgracioznije na ostrvu. Zamišljeni kao centralni deo plantaža, ovakvi objekti predstavljaju najbolje primere domaće arhitekture. Među zajedničkim elementima dizajna su široke verande na najmanje dve fasade, balustrade, komplikovani duborezi, rešetkasti fasadni elementi i ornamenti u obliku ananasa na vencima i krovnim strehama. Izgled svakog objekta je varirao u skladu sa ličnošću arhitekte i bogatstava i statusa naručioca projekta.

Za razliku od drugih karipskih zemalja sa engleskog govornog područja, jamajčanski objekti bili su izdignuti niskim stubovima, čime se omogućavala cirkulacija vazduha. Ova intervencija je omogućavala rashlađivanje donjeg sprata, isušivanje objekta usled velike vlažnosti i sprečavala ulazak insekata, glodara i gmizavaca u prostorije objekta.

Zanimljivo, na praktično svim kućama na Jamajci, prisutna je tehnika pričvršćivanja krovova verandi sa glavnim jezgrom kuće. U oblastima sklonim uraganima, poučeni iskustvom, graditelji namerno ne povezuju dva dela zbog tendencije da budu uništeni tokom udara uragana. Krovovi su uglavnom bili pokriveni šindrom od drveta mahagonija, sve do 1930. godine, kada je kanadski kedar postao lako dostupan kao materijal za gradnju.

Od kraja Drugog svetskog rata, arhitektura na Jamajci je pratila dve varijacije kolonijalnih stilova. Banke, vile i poslovne zgrade bile su inspirisane debelim zidovima, malim prozorima i masivnošću ostrvskih utvrđenja iz 18. i 19. veka. Hoteli i privatne kuće, sa druge strane, tipično pronalaze inspiraciju u nepretencioznim drvenim kućama koje se i danas mogu videti raštrkane po predelima Jamajke. Ostali poslovni objekti prate međunarodni stil koji je uzeo maha u svetu tokom razvoja industrije izmedju 1945. i 1980. godine.