27 GODINA OD STRADANJA VOJNIKA I OFICIRA U KASARNI U BJELOVARU: Tela ubijenih meštani po naređenju morali da pljuju, za zločin niko nije osuđen

U subotu, 29. septembra navršava se 27 godina od stradnja vojnika Jugoslovenske narodne armije u Bjelovaru, za koja još niko nije osuđen.

Pripadnici Zbora narodne garde (ZNG) Republike Hrvatske 29. septembra 1991. godine otpočeli su opšti napad na sve vojne objekte JNA u garnizonu Bjelovar, koji su već 15 dana bili pod totalnom blokadom.

Kako iz Veritasa podsećaju, na izmaku dana, komandant 265. mehanizovane brigade, stacionirane u kasarni na Vojnoviću, pukovnik Rajko Kovačević, naredio je obustavu dalje odbrane, odlaganje oružja, predaju vojnika i starešina i njihovo postrojavanje u krugu kasarne, posle čega su oko 19 časova pripadnici ZNG ušli u kasarnu iz koje se više nije pružao nikakav otpor.

https://youtu.be/AF6BLO1XSl4

Po ulasku u kasarnu Zbora narodne garde Jure Šimić je, u svojstvu predsednika Kriznog štaba Bjelovara naredio da se streljaju komandant Kovačević i njegovi pomoćnici, potpukovnik Miljko Vasić i kapetan prve klase Dragiša Jovanović.

Sutradan su, po Šimićevoj naredbi, gradjani Bjelovara obilazili zauzetu kasarnu, u kojoj su bili izloženi leševi ubijenih oficira, koje su u mimohodu skrnavili pljuvanjem i mokrenjem po njima.

Dok je trajala borba za kasarnu na Vojnoviću, major JNA Milan Tepić, komandant skladišta ;borbenih sredstava "Barutana" u selu Bedenik, nedaleko od Bjelovara, s ciljem sprečavanja njegove ;predaje pripadnicima ZNG, minirao ga je sa 170 tona eksplozivnih sredstava. Stradali su on i vojnik, devetnaestogodišnji Stojadin Mirković, koji, uprkos Tepićevoj naredbi, nije hteo ;da se preda.

Hrvatska strana je potvrdila gubitak 11 svojih vojnika, zbog čega su, posle predaje, iz osvete, streljali komandira straže na tom objektu, starijeg vodnika Ranka Stevanovića, navode iz Veritasa.

U kasarni na Vojnoviću, pored pomenutih oficira, poginula su još šestorica pripadnika JNA (Zoran Krstić, Šukri Keljani, Ljubiša Lazić, Nedeljko Jovetić, Ejupi Bertoli i Goran Radovanović), a zarobljeno je 59 oficira, podoficira i grdjanskih lica na službi u JNA i oko 250 vojnika, koji su, posle fizičkih i psihičkih zlostavljanja u logorima u Bjelovaru, razmenjeni 9. novembra iste godine u Bosanskom Šamcu.

Šestorica zarobljenih rezervista JNA sa područja Bjelovara (Radovan Barberić, Zdravko Dokman, Radovan Gredeljević, Ivan Hosjak, Boško Radonjić i Milorad Djordjević) izdvojeni su i zatvoreni u policijsku stanicu, odakle su ih, četiri dana kasnije, izvela uniformisana lica sa fantomkama na glavama i streljala ih iste noći u šumi Česma, nedaleko od mesta Malo Korenovo.

Sa njima je bio i civil Savo Kovač iz Bjelovara, koji je, igrom slučaja, iako je zadobio tri prostrelne rane, preživio streljanje.

Za opisane zločine nad pripadnicim JNA, tada jedine legitimne i regularne vojske u državi SFRJ, u čijem sastavu je u to vreme formalno pravno bila i Hrvatska, iako je bilo i prijava pred Haškim tribunalom i optužnica pred Vojnim sudom u Beogradu i sudjenja pred hrvatskim sudovima, još niko nije osudjen.

Trenutno se, pred Županijskim sudom u Rijeci, po optužnici iz 2010, sudi Juri Šimiću po komandnoj odgovornosti zbog ratnog zločina protiv ratnih zarobljenika, s tim da se brani sa slobode, a zadnje ročište je održano 9. marta ove godine.

Predsedništvo SFRJ je krajem 1991. proglasilo majora Milana Tepića narodnim herojem, poslednjim i jedinim u proteklom ratu, dok je vojnika Stojadina Mirkovića 31. decembra 1999. godine predsednik SRJ odlikovao "Ordenom za zasluge u oblasti odbrane i bezbednosti prvog stepena".

U Bjelovaru se 29. septembar slavi kao Dan grada i Dan bjelovarskih branitelja.