AUTOGENOCID CRVENIH KMERA: Brutalna ideologija "čišćenja nacije"

"Zapalićemo staru travu, i niknuće nova", rekao je Pol Pot, uveren u svoju maoističku zamisao "pročišćene nacije", koja je eruptirala u krvi, pokolju, teroru, podjednako monsturoznom, kao onom Josifa Visarionoviča Staljina ili Adolfa Hitlera.

Kambodža je bila zemlja pogodna za pokušaj unifikacije i radikalnog stvaranja agrarnog društva bez trunke modernosti i klase. Kuće su gorele, porodice su razdvajane, a ljudi brutalno ubijani. Oni koji su odbijali da se povinuju, ubijani su ispred domova, na ulicama, tamo gde su ih vojska i policija zaticali. Bez izuzetka. Bez razmišljanja. Bez da iko ustukne. Teror uvijen u komunističku ideologiju, ponovo je odneo milione života.

Pod Crvenim kmerima Kambodža je izolovana, prekinuti su svi kontakti sa stranim vladama, zatvorene su bolnice i škole, ukinuto je privatno vlasništvo, banke, trgovina, a religija, zabava, moda i sve što je imalo veze sa kambodžanskom tradicijom, je jednostavno zabranjeno. Nova država je nazvana "Demokratskom Kampućijom". Sva urbana populacija, posebno stanovnici Phnom Pena, grada od skoro tri miliona stanovnika, morala je da se evakuiše u ruralna područja, kako bi se društvo reorganizovalo u farmerske zadruge.

https://www.youtube.com/watch?v=TN9pjuonBCE

Za četiri godine, od 1975. do 1979. godine umrlo je između 1,7 i 2,2 miliona ljudi, većinom od gladi, mučenja, iscrpljenosti i bolesti u radnim logorima. Pobijeno je na hiljade hrišćana, više od 25.000 budističkih sveštenika, kao i muslimana koje su terali da pre smrti jedu svinjetinu.

Glavni ideolog masovnih komunističkih egzekucija Nuon Čea, nekadašnji zamenik Pola Pota, koji je tek prošle godine osuđen na doživotni zatvor, gotovo četiri decenije nakon nepreglednih "polja smrti", preminuo je u nedelju u 93-oj godini. Starost i smrt su tako ponovo abolirali jednog zločinca.

Samo bivši predsednik Khieu Samphan i Kaing Guek Eav, šef jednog od logora služe doživotni zatvor nakon prošlogodišnje osude za genocid i zločine protiv čovečnosti. Ta presuda je prvo zvanično priznanje da je ono što je činio taj režim bio genocid, kako je to definisano međunarodnim pravom. Bila su optužena još dvojica lidera Crvenih Kmera, Ta Mok i Ieng Sari, ali su oni umrli pre kraja suđenja. Lider Crvenih Kmera Pol Pot preminuo je još 1998. godine.

Suočeni sa potpuno novom okrutnošću, ubijanjem oko četvrtine domicilnog stanovništva, naučnici su za Kambodžu skovali novi termin - autogenocid - kada jedna etnička skupina vrši genocid nad vlastitom etničkom grupom.

https://www.youtube.com/watch?v=_KcM_Ivb56Q

Kmerima su posebno smetale aristokrate i učeni ljudi kojima je zalepljena etikata "uprljanih zapadnom kulturom". Ubijani su svi koji su nosili naočare, jer se smatralo da znaju da čitaju i da nikada nisu urpljali ruke fizičkim radom.

Zemlju je na rub propasti dovelo i to što je urbano stanovništvo preseljeno na sela, a niko nije umeo da se bavi poljoprivredom. Na hiljade ljudi pomrlo je od gladi. Crveni kmeri su dozvoljavali Kambodžanima da jedu samo u velikim grupama, pod strogim nadzorom vojnika. Bila je zabranjena komunikacija čak i u porodicama, a seks bez dozvole je bio kažnjavan smrću.

Sve izdajnike odvodili su u logor S-21, poznatiji kao Tuol Sleng. Nakon mučenja, silovanja i izgladnjivanja, žrtve su vodili na takozvana "polja smrti" gde su ubijani i bacani u više od 20.000 masovnih grobnica.

U aprilu 1978. godine Pol Pot je odlučio da napadne Socijalističku republiku Vijetnam jer se plašio da će Vijetnam da napadne njega. Njegove snage prešle su granicu i poubijale celokupno stanovništvo nekoliko sela.

Stravična vladavina Crvenih kmera završena je 1978. godine kada je Vijetnam napao Kambodžu i zauzeo glavni grad. Vlast su zadržali u manjem delu zemlje, a zanimljivo je da su u UN "Demokratsku Kampućiju" nastavili da predstavljaju još godinama, na odobravanje svih članica, sem Švedske.

Muk i okretanje glave. To je bio četvorogodišnji manir međunarodne zajednice koja je sve vreme nemo posmatrala zločine u toj azijskoj zemlji.

Posle više od četiri decenije, počinjena zverstva i dalje žive u svesti Kambodžana, iako svedoci tog vremena odbijaju da pričaju o zločinima Crvenih Kmera. Generacija koja nije bila u dodiru sa Potovim režimom je odrasla, a njihovi roditelji i bake i deke još uvek pate od posttraumatskog poremećaja i teško im je da veruju bilo kome.

Istraživanje koje je Pravni fakultet u Kaliforniji sproveo 2011. godine pokazalo je da mladi Kambodžani nisu dovoljno upoznati sa brutalnim zločinima koje je počinio režim. Otkriveno je i da trećina ispitanika koji nisu živeli pod Crvenim Kmerima ne znaju za specijalni sud za ratne zločine koji je kasnije ustanovljen. Sud je formalno poznat kao Vanredne komore u sudovima Kambodže (ECCC).

Politika nekažnjivosti i korupcije je široko rasprostranjena, a Kambodža po ekonomiji zaostaje za susedima, kao jedna od najsiromašnijih, najmanje razvijenih zemalja u Aziji. Prema podacima organizacije za zaštitu ljudskih prava, procenjeno je da je pola miliona ljudi bilo pogođeno zemljišnim sporovima od 2000. godine.