UBISTVO STJEPANA ĐUREKOVIĆA: Poslednja podvala Franje Tuđmana

Ubistvo Stjepana Đurekovića u julu 1983. naređeno je kao deo mera čišćenja potencijalne terorističke emigracije, koja bi mogla da ugrozi stabilno održavanje Zimske olimpijade u Sarajevu u februaru 1984. Mere saveznog Sekretarijata unutrašnjih poslova, pod kojim se nalazila i Služba državne bezbednosti, tada su podignute na najviši nivo, a na meti su uglavnom bili ekstremisti ustaške, četničke, albanske i informbirovske emigracije.

Slučaj Đureković jedan je od prioritetnih zadataka nemačkog pravosuđa, pre svega zbog njegovog nemačkog državljanstva, mnogo više jer je, kako je utvrđeno na suđenju, Đureković radio za njihovu tajnu policiju BND, i to niz godina pre bekstva iz Jugoslavije. Njegovo ubistvo u Nemačkoj je dovelo do tri doživotne robije, najpre Krunoslava Pratesa, špijuna hrvatske tajne policije, a zatim i hrvatskih obaveštajaca Josipa Perkovića (74) i Zdravka Mustača (77). Međutim, i pored ovih presuda, slučaj Đureković nije do kraja zatvoren.

Zdravko Mustac, Josip Perkovic, Anto Nobilo Photo: Peter Kneffel/dpa EPA/PETER KNEFFEL

Najvažnije karike u lancu izbegle su pravdu u ovom slučaju. Imena nalogodavaca, koji su u to vreme, po službenoj funkciji, jedini i mogli da narede likvidaciju, kao i izvršilaca, poznata su odavno, ali su i danas samo na nivou spekulacije, bez sudskog epiloga. Mnogi od njih su u međuvremenu preminuli, neki prirodnom smrću, neki su ubijeni, ali i danas, 36 godina od ubistva ima i živih svedoka i živih izvršilaca. Na slobodi.

Na šta je Hrvatska u ovom slučaju pristala na zahetv Nemačke, ko sve sve pominje kao nalogodvaca i izvršilac iz srpskog podzemlja, ali i zbog čega Zagreb krivicu za opstrukciju postupka danas svaljuje na Srbiju, čitajte u novom broju Ekspresa koji je već na kioscima.

Ekspres. Drugačiji ugao.