Preporuka za čitanje
Politički rijaliti
Pisac italijansko-švajcarskog porekla, Đulijano da Empoli, rođen 1973. godine, uspeo je da napiše svoj debitantski roman “Čarobnjak iz Kremlja“ i bude odmah nagrađen priznanjem Francuske akademije zbog svog političkog iskustva i obrazovanja iz političkih nauka.
Autor je u svoju književnu fikciju stavio istorijske ličnosti: Staljina, Gorbačova, Jeljcina, Klintona, Angelu Merkel, Borisa Berezovskog, Mihaila Hodorkovskog, Vladimira Putina, njegovog sekretara Sečina, i sve ih povezao ličnošću fiktivnog Vadima Baranova, televizijskog producenta, koji je obavljao posao Putinovog Raspućina, a zbog režije globalnih događaja, možda i ruskog Potemkina.
“Čarobnjak iz Kremlja“ svoju ispovest, koja se čita u jednom dahu, ispričaće naratoru knjige jedne noći u svojoj rezidenciji, nekoliko godina nakon povlačenja iz politike. To će biti slojevita priča o Putinovoj Rusiji, koju je stvorio njegov glavni savetnik Vadim Baranov. Ovo je knjiga o novoj Rusiji, ali i o sovjetskom, postgulagovskom i gulagovskom gigantu njihovih očeva, o neslavnom njegovom kraju te o carskoj imperiji njihovih dedova, o svim generacijama koje su sunovrat doživele za života. Nakon opijajućeg Ikarovog leta.
Vadim Baranov, književni kritičar, rođen tridesetih godina prošlog veka, čije je ime i prezime pisac preuzeo, nije se bavio politikom. Još jedan književni lik je fiktivan u moru stvarnih. To je jedina ljubav Vadima Baranova, Ksenija, koju mu je privremeno preoteo njegov školski drug, Mihail Hodorkovski, što znači da je narator rođen 1963. ili 1964. Prva žena velikog ruskog oligarha i opozicionara Hodorkovskog, potonja Baranova, razume se, ne zove se Ksenija, kao u romanu “Čarobnjak iz Kremlja“.
Ipak, postoji istorijska ličnost koja odgovara položaju i sudbini Vadima Baranova. U pitanju je Vladislav Surkov, rođen 1964, Čečen po ocu, prijatelj Kadirova, koji je nakon razdvajanja svojih roditelja preuzeo devojačko prezime svoje majke Ruskinje. On je taj prvi savetnik Putinov, koji je, baš kao i Baranov u romanu, dobio sankcije SAD i EU, nekih zemalja NATO pakta, pre nego što se iz patriotskih motiva povukao iz politike. Supruga Vladislava Surkova, sivog patrijarha Kremlja, maga političke i medijske manipulacije, radila je u mladosti, kao i on, u trustu Hodorkovskog. Surkov je pod pseudonimom napisao i svoj autobiografski roman, za koji je politikolog Đulijano da Empoli mogao da zna.
Priučeni TV producent, neverovatno talentovan, iskoristio je svoje umeće, važna poznanstva i duh vremena, ali i medijsku manipulaciju i neporecivu iluziju da između Putina i naroda ništa i niko ne stoji. Tako je magu iz Kremlja pošlo za rukom da ne samo dovede na presto kontraobaveštajnog oficira ledenih očiju i solidne samokontrole, već i da od njega stvori novog Cara, iza koga ne stoji dinastija, rodoslov, nikakav preduslov osim nade u rekonstrukciju mita o moći majke Rusije.
Ratne igre i manipulacije u Čečeniji, Gruziji, Ukrajini, očijukanje sa bajkerima “Noćnim vukovima“, pravoslavnim fanaticima, komunistima, fašistima, patriotama i anarhistima, levim i desnim, stvorile su ne samo nedodirljivu figuru Cara, već i nedodirljivost moći, tragičnu usamljenost jednog diktatora.
Kao i u drugim totalitarnim sistemima, blizina figuri moćnika je opasna, stvara smrtonosne opekotine jer otkriva Potemkinova sela, iluzije koje se izdaleka ne vide, okom prosečnog homo politikusa. Samo izbliza, što je kontradikcija. I usud.