ORUŽJE TERORISTA: Preko Hrvatske do Beča?

Za manje od nedelju dana Evropa je pogođena serijom terorističkih napada. Nakon Francuske, meta napada je bio Beč, prestonica Austrije, po izboru mnogih najbolje i najsigurnije mesto za život… Do nedavno.

Od posledica napada u Beču, za koji je odgovornost preuzela Islamska država, preminulo je pet osoba dok je desetak povređeno. Ono što je do sada poznato jeste da je jedan od napadača Kujtim Fejzulaij poreklom iz Severne Makedonije, dvojni državljanin Severne Makedonije I Austrije.

Ono što je takođe izazvalo veliku pažnju jeste oružje za koje se sumnja da je njime izvršen napad. Naime, prema onome što je poznato, a mnogi se pozivaju na Instagram fotografiju Kujtima Fejzulaja na kojoj pozira sa automatskom puškom, na osnovu detalja može se utvrditi da oružje najverovatnije pripada puškama koje proizvodi “Zastava” iz Kragujevca, ali se vidi da pripada starijim tipovima koji su moguće pripadali arsenalu bivše JNA.

O tome je govorio I Aleksandar Radić, beogradski vojni stručnjak, za “Nezavisne novine”. Naime Radić je izjavio kako je automatska puška, najverovatnije proizvedena u fabrici oružja u Kragujevcu. On je do ovog zaključka došao na osnovu onoga što može da se razazna na mutnoj fotografiji, a to je između ostalog, tromblonski nišan koji je karakterističan za oružje proizvedeno u fabrici u Kragujevcu.

Radić je gotovo sigurno u pravu, ali ono što je podjednako važno, ako ne I važnije, od toga gde je oružje proizvedeno jeste koji je put prešlo kako bi došlo do teroriste.

Radić je u ovom razgovoru istakao da postoji nekoliko potencijalnih načina na koje je oružje moglo da dođe u ruke napadača. Jedan način je putem ilegalne trgovine, jer na prostoru bivše Jugoslavije, posebno na područjima pogođenim ratom, I dalje postoji na stotine hiljada ilegalnog oružja. Prema njegovim rečima krijumčari to oružje na Balkanu plate nekoliko desetina ili stotina evra, a onda u evropskim državama prodaju za više od hiljadu evra.

Drugi način je da je oružje kupljeno legalno od strane neke treće zemlje, a onda je tim putem došlo u ruke terorista. I treći način, ističe Radić, kroz saradnju kriminalnih organizacija koje su poreklom sa zapadnog Balkana, a sada se nalaze u zemljama EU.

Najrealnija opcija je da je oružje koje je korišćeno u Beču zaista stiglo preko crnog tržišta. Ako se uzme u obzir da je pomenuta automatske puške verovatno proizvedena osamdesetih godina I da je najverovatnije korišćena tokom ratova na Balkanu devedesetih godina, nije isključeno da trag oružja vodi do Hrvatske.

U prilog ovoj teoriji bi mogla da ide sumnja da je oružje možda ukradeno iz skaldišta Duboki Jarak kod Sevseta početkom građanskog rata u Hrvatskoj ili 1994. godine nakon eksplozije tog skladišta, za koju čak postoje spekulacije da je namerno izazvana da bi se prikrila prodaja oružja islamskim grupama na Bliskom istoku.

Ovo ne bi bio prvi put da se Hrvatska dovodi u vezu sa trgovinom oružja. Poznata je priča Njujork tajmsa iz februara 2013. godine.

Prema tadašnjim tvrdnjama američkog lista, veliku kupovinu oružja iz Hrvatske za potrebe sirijskih pobunjenika finansirala je Saudijska Arabija, a to oružje je stiglo u Siriju putem pošiljke preko Jordana.

Njujork Tajms je pisao da je "jugoslovensko" oružje vidljivo i na snimcima koji postoje na Jutjubu, a koje su postavili sami pobunjenici. Radi se o više vrsta oružja, od puški, granata, automatskog oružja i raketa. Sve je to dokumentovao i bloger Elito Higins koji piše pod pseudonimom Braun Mouzes koji je i označio na kartama gdje je viđeno "jugoslovensko" oružje, navodi Njujork Tajms.