U Srbiji se 4. avgust obeležava kao dan kada je ofanzivom hrvatske vojske i policije i jedinica Hrvatskog veća odbrane na područja Banije, Korduna, Like i severne Dalmacije, odnosno na tadašnju Republiku Srpsku Krajinu, počela vojno-policijska akcija Oluja koja je dovela do egzodusa više od 200.000 Srba iz Hrvatske.
U Hrvatskoj se kao državni praznik slavi 5. avgust, dan kada je akcija Oluja završena ulaskom hrvatske vojske u gotovo napušten Knin i isticanjem hrvatske zastave na kninskoj tvrđavi. Time su su pod hrvatsku upravu vraćeni poslednji delovi teritorije koje su držali pripadnici srpskih vojnih jedinica. Od 2000. taj dan se obeležava i kao Dan oružanih snaga Hrvatske.
Akcija Oluja ubraja se u jedno od najsurovijih etničkih čišćenja na području bivše SFRJ.
Prema podacima Komesarijata za izbeglice i migracije Srbije tokom i posle akcije Oluja proterano je oko 200.000 Srba, ubijeno ih je oko 1.700 a više od 700 i dalje se vodi kao nestalo.
Prema podacima Dokumentaciono-informacionog centra Veritas oko tri četvrtine stradalih bilo je starije od 60 godina, a među žrtvama je 551 žena.
Prema procenama hrvatskih nevladinih organizacija i udurženja tokom i nakon Oluje ubijeno je više od 600 civila i spaljeno više od 22.000 kuća, a Hrvatsku je tada napustilo oko 150.000 njenih građana, čiji je povratak godinama bio sistemski težavan i onemogućavan.
Za zločine nad civilima u Oluji Haški tribunal optužio je trojicu hrvatskih generala, Antu Gotovinu, Ivana Čermaka i Mladena Makrača. Gotovina i Markač su bili i osuđeni, na 24 odnosno 18 godina zatvora, ali su posle nešto više od godinu dana oslobođeni krivice i pušteni iz zatvora.
