Heorine Srbije
Srpska Sara Bernar
Kada je kao devojčica u Somboru prvi put gledala gostovanje jedne srpske amaterske pozorišne grupe, više nije prestajala da razmišlja da i ona postane glumica...
Jedna od naših najvećih pozorišnih glumica, Milka Aleksić Grgurova, rođena je u Somboru 14. 02. 1840 godine. Odrasla je u bogatoj srpskoj porodici koja je nastojala da Milka od malena bude što obrazovanija, tako da će ona već sa pet godina znati da čita i piše, a sa osam je već dominirala deklemujući narodne pesme na školskim zabavama.
Vrlo brzo ovladala je nemačkim i francuskim jezikom i počela da samostalno piše tekstove. Godine 1862. godine Milka postaje stalni član našeg najstarijeg pozorišta, Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Debitovala je ulogom Ljubice u "Mejrimi“ Matije Bana, kada je novosadsko pozorište gostovalo u Vinkovcima.
O mladoj glumici i velikom talentu odmah su počele da kruže sjajne ocene kritičara i publike. Čim je počelo sa radom Narodno pozorište u Beogradu, Jovan Đorđević, njegov osnivač i prvi upravnik, dovodi Milku u Beograd i ona postaje stalni član ansambla od 01. 10. 1868. pa sve do penzionisanja 1902. godine.
Ova vanserijska glumica-umetnica, boraviće, sa takođe našim velikim glumačkim biserom Draginjom Ružić, na vrhunskom glumačkom usavršavanju na prestižnom Burgteatru u Beču.
Milka je bila veoma lepa žena izrazito plave kose i očiju, imala je prijatan glas i perfektnu dikciju, njena otmena pojava i savršeni nastupi bili su pravi praznik za oči i uši gledalaca. U svojoj blistavoj, kontinuiranoj karijeri tumačila je više od 500 uloga kako u dramama domaćih tako i u delima ino autora.
Smatra se jednim od najzaslužnijih naših umetnika za utemeljenje i podizanje ugleda našeg pozorišta i umetnosti u teškim vremenima državne i kulturne obnove Srbije. Sa svojim nezaboravnim ulogama Dezdemone, Ofelije, Jakvinte, Marije Stjuart, Mati iz Kneza Ive od Semberije, i mnogim drugim, stekla je tada potpuno zasluženo zvanje srpske Sare Bernar.
Milka se u Beogradu udala za bivšeg pukovnika Carske ruske vojske Konstantina Aleksića ali joj je muž vrlo brzo umro. Njegova prerana smrt mnogo je uticala na to da se ona sve više počela posvećivati književnom radu i prevođenju, za koje je takođe bila veoma darovita.
Pisala je pripovetke, pozorišne polemike i kritike, putopise, a njene tekstove rado su objavljivali svi tada aktuelni srpski časopisi. Prvu knjigu svojih pripovedaka pod nazivom „Vera“ posvetila je svom umrlom mužu i izdala je 1896. godine. Uslediće i druga knjiga "Đerdan od bisera“ 1897. godine i "Atentatorka Ilka“ 1911. godine.
Milka je bila član Srpske književno umetničke zadruge od njenog osnivanja 1892. godine. Nekoliko dana pred smrt odlikovana je ordenom Belog orla. Bila je, kao bolničarka, dobrovoljac u Srpsko-turskom ratu 1875 godine.
Umrla je u Beogradu 25. 03. 1924. godine. Sahranjena je na beogradskom Novom groblju uz najveće državne počasti i ogromnu žalost srpskog naroda.
Na ovu veliku Srpkinju, nezaboravno podseća njen čuveni portret koji je urađen od strane velikog srpskog slikara Uroša Predića 1918. godine.
Tekst preuzet iz knjige "Heroine Srbije - Vekovnik", Dragana M. Miloševića, koju možete naručiti putem imejl adrese: [email protected]